Αγαπημενη σκηνη

Ποια ειναι η αγαπημενη σας σκηνη, το αγαπημενο σας κεφαλαιο απο το 4ο βιβλιο της σειράς? Και για ποιο λογο εχετε ξεχωρίσει το συγκεκριμενο μερος του βιβλιου απο το υπόλοιπο?

Μου άρεσε η σκηνή που ελευθερώνουν τον Βριαρέω και προσπαθούν να τον πείσουν να τους ακολουθήσει κι εκείνος αρνιέται και του προτείνει ο Πέρσι να παίξουν Πέτρα-Μολύβι-Ψαλίδι-Χαρτί και αν χάσει θα ακολουθήσει αν όχι θα μείνει και ο Πέρσι κάνει ένα πιστόλι οπότε ο Βριαρέως αναγκάζεται να ακολουθήσει.

Χαχαχα.... Ναι, οντως ειχε πολυ πλακα αυτη η σκηνη.

Εμενα η αγαπημενη μου, εννοειται οτι δεν μπορω να πω με σιγουρια, ηταν η σκηνη και γενικα ολη η φαση που η Ρέιτσελ τους οδηγεί στον Λαβύρινθο και περισσοτερο απ ολα οταν πηγαινουν στο εργαστηρι του Δαίδαλου που τελικα βρισκεται οχι στο πιο αρχαιο αλλα στο πιο συγχρονο μερος του Λαβύρινθου.....
Την λατρευω τη Ρέιτσελ και απολαμβανω απιστευτα τη συμμετοχη της.

Η σκηνή που ο Πέρσι παλεύει με τον Ανταίο και σκαρφαλώνει στις αλυσίδες και τον κοροϊδεύει.
Είχε πολύ πλάκα.